Sūrat Nūḥ (arab. سورة نوح, "Noah") to 71. sura Koranu z 28-letnią historią. Chodzi o islamskiego proroka Noego (Nūḥ) i jego skargę na swój lud, odrzucając wszelkie ostrzeżenie, które Allah dał im przez Noego.
Podsumowanie W: Nuh, 71. Sura, Koran odnosi się do proroctwa Nuha w oknach. Nuh jest posłańcem Boga. Kiedy Nuh zdaje sobie sprawę, że wiadomości nie są akceptowane przez społeczność, zwrócił się do Allaha. Allah planował zalać społeczność Nuh w określonym czasie. Allah nakazał Nuh ostrzec ludzi przed potopem. Allah sprowadza wodę z nieba, aby udowodnić, że przesłanie Nuha jest dokładne. W Koranie powódź jest symbolem miłosierdzia Allaha dla wierzących. Allah daje światu nowy początek. Niewierni nie wierzyli w przesłanie Boga i posłańca Nuh, więc zostali utonięci. Ponieważ jego ludzie nie są w stanie pojąć idei istnienia jednego Boga, życie Mahometa i Nuha jest równoległe do siebie w czasie objawienia tej sura. Sura wykorzystano do zwiększenia wiary wierzących; pokazuje, że Nuh przed Mahometem miał trudności w radzeniu sobie z niewiernymi swoich czasów.
Ayat 1-4 omawia wiadomość, którą Nuh otrzymał od Allaha, aby podzielić się ze swoją wspólnotą, aby służyć Bogu.
W Ajacie 5-20, Nuh informuje Boga, że jego ludzie nie przyjmują jego przesłania. Nuh próbuje wyjaśnić ludziom, że cała Ziemia, Słońce, Księżyc są oznakami istnienia Allaha.
W Ajacie 21-24, Nuh prosi Allaha o uwolnienie świata od złoczyńców, ponieważ nie chcieli porzucić swoich idoli i zachęcać innych do tego samego.
W Ajacie 25-28 wszyscy niewierni zostali utonięci i wysłani do piekła (w wyniku potopu). Nuh prosi Boga, aby przebaczył wierzącym i zniszczył niewiernych, ponieważ ich wiara poprowadzi wielu na manowce.
iball Slide Nimble 4GF
